-
1 umieć
(umiem, umiesz); viumieć coś robić — to know how to do sth, to be able to do sth
nie umiem pływać/prowadzić samochodu — I can't swim/drive
umieć po polsku — pot to know Polish
* * *ipf.- em -esz, -ej1. (= mieć wiedzę) know; umieć po polsku pot. speak Polish; nie umiem mówić po polsku I can't speak Polish; on nie umie zliczyć do trzech he doesn't know how many beans make five; umieć coś na pamięć/na wyrywki know sth by heart/inside out.2. (= potrafić) can, be able; umieć coś zrobić know how to do sth; ona nie umie kłamać she cannot (tell a) lie; nie umiem podjąć decyzji I can't make a decision; nie umieć przegrywać be a bad l. poor loser; to trzeba umieć robić there's a knack to it; umieć liczyć be numerate; umieć czytać i pisać be literate; umieć obsługiwać komputer be computer-literate; umieć odróżnić coś od czegoś be able to tell sth from sth; umieć pływać know how to swim; umieć słuchać be a good listener.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > umieć
-
2 zlicz|yć
pf — zlicz|ać impf vt to sum up [dochody, wydatki, straty]- nie umie do trzech zliczyć he doesn’t know how many beans make five- tyle, że trudno a. że nie sposób zliczyć so much/many that you can hardly count it/them (up)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zlicz|yć
См. также в других словарях:
zliczyć — dk VIb, zliczyćczę, zliczyćczysz, zlicz, zliczyćczył, zliczyćczony zliczać ndk I, zliczyćam, zliczyćasz, zliczyćają, zliczyćaj, zliczyćał, zliczyćany «obliczyć coś przez dodawanie; zsumować, podsumować» Zliczyć dochody, wydatki, straty. Zliczać… … Słownik języka polskiego
zliczyć — Ktoś nie umie do trzech zliczyć, ktoś wygląda, jakby nie umiał do trzech zliczyć zob. trzy 2 … Słownik frazeologiczny
trzy — 1. pot. Bredzić, mówić, klepać, pleść itp. trzy po trzy «mówić bez sensu, mówić głupstwa»: Pleciesz trzy po trzy, Siemion... Wódka uderzyła ci do głowy... J. Brzechwa, Owoc. 2. Ktoś nie umie do trzech zliczyć; ktoś wygląda, jakby nie umiał do… … Słownik frazeologiczny
umieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIb, umiem, umie, umieją, umiał, umieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć opanowaną jakąś wiedzę, znać coś; wykazywać znajomość czegoś; być biegłym w czymś; mieć talent do czegoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kiep — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. kpie {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek nierozgarnięty, głupkowaty, nieumiejący sobie radzić; dureń, niezdara, niedorajda, cymbał : {{/stl 7}}{{stl 10}}To kiep, do trzech nie umie zliczyć. Zrobić coś tak prostego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umieć — Ktoś nie umie do trzech zliczyć; ktoś wygląda, jakby nie umiał do trzech zliczyć zob. trzy 2. Nie umieć czegoś ani (ni) w ząb zob. ząb 7. Nie umieć powiedzieć, sklecić trzech słów zob. trzy 3. Nie umieć zdania, dwóch zdań sklecić zob. zdanie 2.… … Słownik frazeologiczny
umieć — ndk II, umiećem, umiećesz, umiećeją, umiećej, umiał, umiećeli, umiany 1. «mieć praktyczną znajomość czegoś, być biegłym w czymś» Umieć pisać, czytać, tańczyć. Umieć coś na pamięć. ◊ Umieć lekcję, umieć geografię, historię itp. «być przygotowanym… … Słownik języka polskiego
